top of page
grammi15_#2_teliko_exo-1.jpg

| Έρευνα

 

Κουκάκι: Χωρίς κεραμίδι

Η στέγη ως επενδυτικό προϊόν και η ανάγκη συλλογικών αγώνων για τη διεκδίκησή της.

Μέρος 1ο / Μια γειτονιά ανοιχτό ξενοδοχείο

Μία θεωρητική προσέγγιση πάνω στα νέα είδη τουρισμού και τις εκφράσεις τους στην πόλη της Αθήνας.

 

Μέρος 2ο / Ζούμε ανάμεσα σε...

Το Airbnb, οι ιδιοκτήτες, οι επενδυτικοί όμιλοι, η golden visa και το πρόβλημα στέγασης στο Κουκάκι. Έρευνα πεδίου με συνεντεύξεις ήχου.

Ούτε επίδομα, ούτε συγκατοίκηση

Η επιδοματική πολιτική δεν είναι προνοιακή πολιτική. Δεν απαντάει σε κανένα πρόβλημα στέγασης αλλά αφήνει το καζάνι στη φωτιά να σιγοβράζει.

 

Έχεις χάσει τους γείτονές σου; Έχεις χάσει το σπίτι σου;

Κινητοποιήσεις ενάντια στην τουριστικοποίηση

των γειτονιών μας.

Από κάτοικοι επιχειρηματίες

Παράλληλα με την αστικοποίηση και την αστική εξάπλωση της πρωτεύουσας δημιουργούνται οι συνθήκες επέκτασης της αστικής πολυκατοικίας που από κατοικία των ανώτερων και μεσαίων στρωμάτων (κατά την περίοδο του μεσοπολέμου) επεκτείνεται στα μικροαστικά στρώματα και μαζικοποιείται μέσω της χρήσης του μηχανισμού της αντιπαροχής.

Όλα είναι... "δεδομένα"

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τις επιπτώσεις των βραχυχρόνιων μισθώσεων προσπαθήσαμε εδώ να αναλύσουμε κάποια δεδομένα, σχετικά με την ανάπτυξη του Airbnb στην Αθήνα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις και της περιοχής του Κουκακίου σε σχέση με το υπόλοιπο κέντρο. Αναζητήσαμε πληροφορίες για τα ενοίκια τα οποία διαπιστώσαμε πως έχουν αυξηθεί μέσα σε διάστημα ενός χρόνου, αντλώντας στοιχεία, κυρίως, από τη Χρυσή Ευκαιρία.

Της γειτονιάς

Αδικημένες ειδήσεις που τους αναλογεί κάτι περισσότερο από ένα μονόστηλο.

Υπόθεση Σαχζάτ Λουκμάν: οι "καλές συμπεριφορές" να ανταμείβονται

Ο φιλήσυχος Σαχζάτ, τα Πετράλωνα" με τους πολλούς αλλοδαπούς" και το αντιφασιστικό κράτος.

Πλατεία Μερκούρη: This is Athens. Is this Petralona?

Μια πλατεία για όλους ή για συγκεκριμένους;

Όταν τα μητροπολιτικά σπλάχνα της Αθήνας συναντούν την τουριστική βιτρίνα της

Εγκληματικότητα στην πόλη και ελεύθερη πρόσβαση στους λόφους του Φιλοπάππου.

Η έξοδος από το camp προς το σχολείο

Η εκπαίδευση των παιδιών μεταναστών από το 2015 και μετά. Δύο συνεντεύξεις με έναν εργαζόμενο σε camp της Αττικής και τον πρώην πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 72ου δημοτικού σχολείου στο Θησείο.

 

Συνέντευξη Νίκος Γρ.

Εργαζόμενος σε camp της Αττικής.

Συνέντευξη Αποστόλης Σιαπ.

Πρώην πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 72ου δημοτικού σχολείου στο Θησείο

Υπάρχει κάποιος που δεν έχει δώσει ή λάβει φροντίδα;

Η λεγόμενη οικιακή εργασία, οι δουλειές δηλαδή που αφορούν στη φυσική μας αναπαραγωγή, αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι αυτού του αθέατου κόσμου που δεν έχει θέση στο δημόσιο λόγο. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα διαπλέκεται με ένα σύνολο «πρακτικών» και εννοιών όπως η ψυχολογική και συναισθηματική στήριξη, το νοιάξιμο, η βοήθεια και η προσφορά προς τον άλλο. Μια τέτοια έννοια και πρακτική είναι και η φροντίδα.

Αυτή η πόλη δεν περπατιέται. Αλλά ελέγχεται...

(μέρος 2ο)

Αν και αυτή η πόλη δεν περπατιέται, σίγουρα ελέγχεται (ή πρέπει να ελεγχθεί). Πιάνοντας το νήμα από εκεί θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε τις σχετικά πρόσφατες αλλαγές στο συγκοινωνιακό δίκτυο, ένα διευρυμένο -ποσοτικά και χωροταξικά- δίκτυο μεταφοράς που περιλαμβάνει ανθρώπους και εμπορεύματα. Αρχικά, θα επιχειρήσουμε μια πολιτική ερμηνεία για όλες αυτές τις καινούργιες λέξεις και πράξεις, οι οποίες οριοθετούν εδώ και κάποιους μήνες το πλαίσιο των μετακινήσεών μας. Σε δεύτερο χρόνο -δίχως σε καμία περίπτωση να εξετάζουμε την κοινωνική ανάγκη της μετακίνησης μέσα από φίλτρα οικονομικών ισολογισμών- θα επιχειρηματολογήσουμε ως προς το γιατί πιστεύουμε πως η «εισιτηριοδιαφυγή», η οποία χρησιμοποιείται σαν δούρειος ίππος των όποιων αναδιαρθρώσεων, αποτελεί ένα φτωχό πολιτικό επιχείρημα της ρητορικής, περί ελλειμματικού χαρακτήρα των συγκοινωνιακών οργανισμών της Αθήνας.

 

Η καθημερινότητά μας ως απόθεμα πληροφοριών

 

Ένα βιβλίο (Flora Filopappou), μια διαμαρτυρία και μια περιπλάνηση στον ομορφότερο κήπο των γειτονιών μας

Το συγκρότημα των λόφων του Φιλοπάππου δημιουργεί μια ασυνέχεια στον πολεοδομικό ιστό. Επιβλητικοί και καταπράσινοι λόφοι περικυκλωμένοι από τις γειτονιές του κέντρου της πόλης ξεφυτρώνουν, δημιουργώντας μια όαση ελεύθερα προσβάσιμη στους κατοίκους της. Ήταν όμως το φυσικό τοπίο του λόφου πάντα το ίδιο, πράσινο και ανθοφόρο με έντονο το στοιχείο της ζωτικότητας; Ένα μικρό βιβλιαράκι από τις εκδόσεις του ΜΙΕΤ μας έδωσε την ιδιαίτερη αφορμή να περιπλανηθούμε νοερά στους λόφους του Φιλοπάππου και να ακούσουμε μια διαφορετική αφήγηση σχετικά με την ιστορία τους.

petralona-by-day_i.jpg
bottom of page